-
1 zwyk|ły
Ⅰ adj. grad. (pospolity) [ubiór, zachowanie] normal, usual; [rozmowa, życie] everyday- zwykłe, proste potrawy simple, basic dishes- zwykły, sobotni poranek an ordinary Saturday morningⅡ adj. 1. (zgodny z normą, zwyczajem) zwykły tryb postępowania the usual procedure- zwykła kolej rzeczy the normal course of events- będę o zwykłej porze I’ll be there at the usual time2. (przeciętny) [urzędnik, pracownik] ordinary- zwykły człowiek the ordinary man3. (oczywisty) simple, sheer- zwykły przypadek sheer coincidence- zajrzał tam przez zwykłą ciekawość he took a look out of sheer curiosityⅢ najzwyklejszy adj. superl. the most commonThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwyk|ły
См. также в других словарях:
zwykły — zwykłykli, zwykłyklejszy 1. «zgodny ze zwyczajem, z przeciętną normą, taki jak zawsze, powszedni, pospolity» Zwykłe zjawisko. Zwykła reakcja. Zwykły tryb postępowania, tok zajęć. Zwykła kolej rzeczy. Zwykła historia, sprawa. Czyjś zwykły sposób… … Słownik języka polskiego
zwyczajny — zwyczajnyni, zwyczajnyniejszy 1. «taki jak zawsze w danych okolicznościach, niczym się nie wyróżniający; normalny, zwykły, pospolity» Zwyczajne rzeczy, sprawy. Codzienne zwyczajne zajęcia. Zwyczajne ludzkie słabości, wady. Zwyczajny tryb,… … Słownik języka polskiego
